Op de tast door het donker en de mist
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
31 Augustus 2014 | Spanje, Belorado
Tja vreemde titel hè, maar vanochtend was het zo druk in de slaapkamer van 26 personen dat ik zelf ook maar om 5.45 uur ben opgestaan en om 6.15 ging wandelen, toen was het nog donker, later kwam de mist, maar daarover later meer.
Gister ben ik uitgebreid boodschappen gaan doen, en heb ik het stadje bekeken. Daarna lekker gelucht met de inkopen en de stad in. Daar ontmoette ik Jennifer, die ik al een par dagen gesproken heb, E is een Spaanse met slecht Engels, dus gesproken.... Ze zit met een Russische te praten. Als Jennifer de bus pakt naar Barcelona, E gaat naar huis wandel ik met de Russische door de stad, en we bezoeken de kathedraal (sorry nog meer kerkfoto's), maar het is prachtig. Schitterende schilderijen en beelden. Het mooiste echter is een dame die staat te oefenen met het orgel. Prachtig, de rillingen lopen over je rug zo mooi.
In de albergue kook ik pasta met chorizo worst, tomatenpuree en groenten, heerlijk (zie foto) maar veel te veel. Een Japanse laat het zich daarna goed smaken, terwijl ik ondertussen Duitse salade eet. International samengestelde maaltijd.
Ik lees mijn mail en ga vroeg naar bed.
Dus vanochtend vroeg op, in stikdonker weg, en ondanks dat deze streek bekend staat om zijn sterrenblikken, geen ster te zien. Koplamp gaatrima, maar na een brug raak ik de tekens kwijt, dreig een afslag van de snelweg op te gaan, loop lang op een stoffige weg, en ga dan terug naar de brug. Haal mijn boek uit de rugzak en vind het antwoord. Les, niet te lang modderen als je de kennis op zak hebt.
De weg is stoffig en lang loopt hij langs de snelweg. Vervelend dat geraas. Als we een keer een heuvel aan de andere kant passeren dan de snelweg doet, is het net of de geluidsschKelaar uit gezet wordt, en even later weer aan. Ik heb vanochtend een beetje ontbeten met een kop thee. N 2 uur wandelen op een rustplekken uitgebreid ontbijt met worst en schimmelkaas. Er staat een groot bord met santiago 555 km. Een half uur later is het plots 576!! Zoals ik al meldde heeft elk dorp zijn eigen afstandsrekening hier.
In het dorpje kom ik de Ier Will tegen, die op de bus zot te wachten. Hij zit nog helemaal vol van de indrukken en gesprekken die hij heeft gevoerd. Ik wens hem een goede huisreis. Bij de bakker koop ik een nog warm maisbrood dat ik onder de arm moet vervoeren, omdat het anders plat wordt.
Ik bel Anne, het gaat haar al weer wat beter. Gister heeft ze wat kleding gekocht, dat gaat dus de goede kant op.
Ik passeer een meisje dat erg moeilijk loopt eng eenrugzak bij Ig heeft. Als ik vraag of praten haar lopen verlicht zegt ze dat niet te weten, dus ik babbel wat aan. Grappig is dat ze vanzelf makkelijker loopt en we schieten goed op. Maar het is inmiddels mistig geworden. Er valt motregen, dus ik besluit mijn poncho aan te doen, maar al snel merk ik dt die van binnen natter wordt dan van buiten, uit dus maar weer.
Tot nu toe valt de hele wandeling best mee. Om 12 uur lopen we de eindbestemming Belorado binnen, dat ging dus snel. En afgezien van een wat harde eeltplek en een pijnlijk plekje aan een teen, zijn alleen mijn hielen nogal eens stijf. Eten, drinken enz is allemaal boevnverwachting. Dus tot nu toe een vakantie. Daarom heb ik me ook tot doel gesteld het wat moeilijker te maken door een deel van mijn budget aan een goed doel te schenken, en daarom zelf te koken, en uit te zoeken hoe ik slim kan handelen.
In de albergue kan ik meteen mijn lunch maken en daarna douchen en een uur slapen. Daarna de was en in de zo'n wat babbelen met Duitsers die ik al vaker tegen ben gekomen.
Ik probeer boodschappen te doen, maar er is feest in het dorp en alle winkels zijn dicht. Dus restaurant, daar ga ik nu een hap eten.
Gister ben ik uitgebreid boodschappen gaan doen, en heb ik het stadje bekeken. Daarna lekker gelucht met de inkopen en de stad in. Daar ontmoette ik Jennifer, die ik al een par dagen gesproken heb, E is een Spaanse met slecht Engels, dus gesproken.... Ze zit met een Russische te praten. Als Jennifer de bus pakt naar Barcelona, E gaat naar huis wandel ik met de Russische door de stad, en we bezoeken de kathedraal (sorry nog meer kerkfoto's), maar het is prachtig. Schitterende schilderijen en beelden. Het mooiste echter is een dame die staat te oefenen met het orgel. Prachtig, de rillingen lopen over je rug zo mooi.
In de albergue kook ik pasta met chorizo worst, tomatenpuree en groenten, heerlijk (zie foto) maar veel te veel. Een Japanse laat het zich daarna goed smaken, terwijl ik ondertussen Duitse salade eet. International samengestelde maaltijd.
Ik lees mijn mail en ga vroeg naar bed.
Dus vanochtend vroeg op, in stikdonker weg, en ondanks dat deze streek bekend staat om zijn sterrenblikken, geen ster te zien. Koplamp gaatrima, maar na een brug raak ik de tekens kwijt, dreig een afslag van de snelweg op te gaan, loop lang op een stoffige weg, en ga dan terug naar de brug. Haal mijn boek uit de rugzak en vind het antwoord. Les, niet te lang modderen als je de kennis op zak hebt.
De weg is stoffig en lang loopt hij langs de snelweg. Vervelend dat geraas. Als we een keer een heuvel aan de andere kant passeren dan de snelweg doet, is het net of de geluidsschKelaar uit gezet wordt, en even later weer aan. Ik heb vanochtend een beetje ontbeten met een kop thee. N 2 uur wandelen op een rustplekken uitgebreid ontbijt met worst en schimmelkaas. Er staat een groot bord met santiago 555 km. Een half uur later is het plots 576!! Zoals ik al meldde heeft elk dorp zijn eigen afstandsrekening hier.
In het dorpje kom ik de Ier Will tegen, die op de bus zot te wachten. Hij zit nog helemaal vol van de indrukken en gesprekken die hij heeft gevoerd. Ik wens hem een goede huisreis. Bij de bakker koop ik een nog warm maisbrood dat ik onder de arm moet vervoeren, omdat het anders plat wordt.
Ik bel Anne, het gaat haar al weer wat beter. Gister heeft ze wat kleding gekocht, dat gaat dus de goede kant op.
Ik passeer een meisje dat erg moeilijk loopt eng eenrugzak bij Ig heeft. Als ik vraag of praten haar lopen verlicht zegt ze dat niet te weten, dus ik babbel wat aan. Grappig is dat ze vanzelf makkelijker loopt en we schieten goed op. Maar het is inmiddels mistig geworden. Er valt motregen, dus ik besluit mijn poncho aan te doen, maar al snel merk ik dt die van binnen natter wordt dan van buiten, uit dus maar weer.
Tot nu toe valt de hele wandeling best mee. Om 12 uur lopen we de eindbestemming Belorado binnen, dat ging dus snel. En afgezien van een wat harde eeltplek en een pijnlijk plekje aan een teen, zijn alleen mijn hielen nogal eens stijf. Eten, drinken enz is allemaal boevnverwachting. Dus tot nu toe een vakantie. Daarom heb ik me ook tot doel gesteld het wat moeilijker te maken door een deel van mijn budget aan een goed doel te schenken, en daarom zelf te koken, en uit te zoeken hoe ik slim kan handelen.
In de albergue kan ik meteen mijn lunch maken en daarna douchen en een uur slapen. Daarna de was en in de zo'n wat babbelen met Duitsers die ik al vaker tegen ben gekomen.
Ik probeer boodschappen te doen, maar er is feest in het dorp en alle winkels zijn dicht. Dus restaurant, daar ga ik nu een hap eten.
-
31 Augustus 2014 - 21:48
Ted:
Hoi Peter,
Zo te lezen heb je het reisplan goed op orde. 's-Ochtends vroeg opstaan en tegen de middag zit het werk er op. Het doet me een beetje denken aan het tomaten plukken van vroeger; opstaan als de haan kraait, aan het werk en daarna heerlijk rusten of naar het strand.
Drie weken geleden waren we in het noorden van Portugal en zagen daar ook al de borden met Santiago de Compostella; hoeveel km het daar vandaan was weet ik niet. Wel zaten we ook in een prachtig wijngebied (de Douro). Ik vroeg me af als je daar zo door de wijnstreek loopt, drink je dan 's-avonds ook een heerlijke lokale wijn of is dat niet aan pelgrims voorbehouden? Het hielp ons daar in Portugal om in hogere sferen te komen; haha.
Hoe is het trouwens met je schoenen afgelopen; heb je ze onderweg nog ergens kunnen laten maken of heb je ze terug naar de Bever-fabriek gestuurd? Lijkt me knap lastig als je schoeisel niet op orde is.
Succes met de tocht!
Groet
Ted -
31 Augustus 2014 - 22:01
Pien:
Jaaaa, toch een bericht. Ik ging even mijn spambox legen en daar zag ik deze tussen staan! Ga de boel us nog inhalen ;-). Genieten van eten mag hoor, maar slim handelen levert misschien een leuk receptboek op! Succes met de hielen en tot later. Pien -
31 Augustus 2014 - 22:11
Ellen:
Ha Peter,
Let vooral niet op de kilometers - doet er niet toe ;-)
Op naar Burgos!
-
01 September 2014 - 08:08
Hans:
Ha, wat een contrast. Mist, terwijl ik in de trein zit naar Utrecht die een zonovergoten ochtend doorklieft. Mooi om te zien hoe je verslagen een beetje verschuiven peet binnen naar peet buiten. Van denken naar waarnemen. Je bent een bloemrijk schrijverd bovendien dus het wordt al maar leuker.
Vraag me af wat je aanzet om nog marginaler te gaan leven en een deel van je budget weg te geven. Voor iemand met bourgondische trekjes (of trekken) zoals ik lijkt dat nogal misplaatst haha. Zo zie je maar ieder zijn eigen werkelijkheid. Buen vaje of zoiets!
-
01 September 2014 - 09:54
Peter Van De Beek:
Hi Peet,
Lukt het slapen een beetje met al die wandelaars en soms hun openstaande schoenen, of snurk jezelf overal doorheen?
Moet best wennen zijn als je zelf altijd stilletjes in de polder ligt.
Je ontmoet op deze manier heel veel verschillende mensen met net zoveel achtergronden en uitingen. Wat is nu het meeste wat je opvalt? Ook al heeft iedereen hetzelfde doel, namelijk de voettocht doen zullen de redenen heel verschillend zijn. En wat zijn dan in jouw ogen de grootste verschillen die je tegen komt, zoals de innerlijke drive, de culturele aspecten of ...?
Denk dat het ook wel goed voor je talen is. Ik weet niet hoe goed je Spaans of Engels is maar het zal zeker ook wat handen en voetenwerk zijn. Of valt dat mee?
Je ziet maar dat het goed is dat je bij een landelijke dienst hebt gewerkt en contact hebt gehad met mensen met verkeersinzicht, anders was je in Spanje de spookwandelaar van de week geworden.
Zag op de kaart wel dat de "oude" pelgrims niet gek waren door vooral het minder heuvelachtige gebied naar Portugal te nemen. Als je wat noordelijker gaat ben je meer aan het bergklimmen denk ik. Valt dat nog mee?
Hoop weer gauw van je te horen. De foto's ontbraken wel.
Ga je goed
gr
Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
