Door de druiven waden naar Azofeifa

Gister uitgebreid een boerenommelet gemaakt. Was gezellig in de keuken. Een mix van Duits, Iers, Frans en Nederlands. Dan blijkt tekenen toch een betere oplossing dan proberen het goede woord te vinden.
Ik heb mij ten doel gesteld alles dat ik over heb van het erblijfsbudget dat ik mezelf gesteld heb, aan een goed doel te geven. Daarmee creëer ik voor mezelf de uitdaging om het zo goedkoop mogelijk te houden, zonder onder een steen te gaan leven. Daarmee creëer ik voor mezelf een leuke extra uitdaging. Hoe creatief kan ik hierin zijn. Uiteraard moet ik. Of op zoek naar een goed doel. En ja het klopt zoals in de reacties staat, luieren op de rand vanher zwembad zou meer straf voor me zijn dan eenrugzak de berg opzeulen,

Het is weer opnieuw erg warm op de kamer. Dit keer slapen we in een ruimte met 7 personen, dat is wel vaak meer. Als ik er zo op terug kijk is de overnachting in zubirir de meest povere geweest. Daar sliepen we met 22 mensen in een ruimte van ca 36m2. En iedereen mocht daar zijn schoenen mee naar binnen nemen. Kun je je dat voorstellen? 22 paar schoenen die met ver opengesperde muilen, met de tong ver op de neus (ja dat is bij mensen anders dan bij schoenen hè), diep staan uit te ademen, nadat ze een niet al te frisse maaltijd achter de veters hebben gestoken. Als je binnen kwam besloeg je bril en sprongen de tranen je in de ogen.

Welnu, prima geslapen, en om 5.45 de uit de veren (letterlijk, want het bed heeft ijzeren veren, en het kraakt behoorlijk. Ik ben een boe kan het leEn waarin wordt geclaimd dat het universum naar perfectie streeft. Dat geldt in ieder geval voor mij, ik heb de laatste dagen zowel in proces als resultaat een hoge mate van perfectie bereikt als je kijkt naar inpakken van mijn rugzak. Dat heb ik gisteravond al gedaan, dus ik ben zo de kamer uit. Eveneens ontbijten, en even kijken waar mijn keertabletten zijn, want ik merk datik wat last van mijn keel krijg. Verschillende vakanties heb ik keelontstekingbgehad, en dat wil ik nu niet weer. Stel je voor kan ik niet meer praten, en eten wordt moeilijk, brrrr.

Ik pak de spullen uit de koelkast en ben om 6.20 op weg. Het is in dit stadje best zoeken, en je merkt dat we dan gaan samenklonteren, want 5 zien meer dan 1. Volgens spiral dynamics is dat paars, en een van de meer rudimentaire onderdelen van het mens zijn. Gezamenlijk weten we de weg uit het stadje te vinden en gaan we in het donker (langs eenngrote weg, niet fijn hoor in het donker) op weg.

Langzaam komt de zo'n op, maar het blijft zwaar bewolkt, en zelfs wat fris voor mijn begrip. Als de zo'n boven de bergen verschijnt, zie ik,een mooi glooiend landschap, met enke tafelbergen erin. Het hele landschap is gevuld met druivenranken, en dat verandert niet totdat ik in azofra ben. Ik zie vele boeren die met trekkers met spuitinrichtingen naarhun landerijen eijden om daar "met het zuiverste bronwater" de druiven te ontdoen van allerlij ongedierte en onkruid. Op sommige plekkenzijn de druiven helemaal blauwgroen. Ziet er echt giftig uit. Wijntje hoor!!!

zoals ik me heb voorgenomen loop ik veel rustiger, en neem ik uitgebreidste tijd om bloemen te fotograferen, naar het landschap te kijken, te lunchen en een appeltje te eten. Als ik niet oppas wordt ik hier helemaal zen.

Ze hebben hier een ingenieus bewateringssysteem met watergoten en putten. Ik vraag me wel af of ze het water helemaal omhoog pompen, of dat ze daar ook een slimme oplossing voor hebben gevonden.

Ik zie er nogal sober uit. Maar na enige tijd blijken er ook "gentleman" pelgrims te bestaan. Voor mij loopt James. James draagt een mauve afritbroek die hij uiteraard nonchalant van de broekspijpen heeft ontdaan. Hij draagt bijpassende hoge bergschoennen, met een geraffineerd rood dessin, en voorzien van platte rode schoenveters. Uiteraard heeft James gezorgd voor bijpassend rode sokken. Voorts wil,ik u wijzen op het shirt, van een fijn geblokt motief, waar O zo subtiel het rood Vance sokken in terug keert. Tevens heeft hij zijn outfit gecompleteerd met een rode haarband, die hij robuust om zijn wilde haardos (uiteraard geknipt naar de laatste mode, en voorzien van anti insectenspray) heeft geknoopt. Tot slot wil ik jong wijzen op de ray bann zonnebril met uiterst verfijnde rode sierstripjes aan de zijkant, die hij achteloos op zijn voorhoofd draagt, hetgeen mooi contrasteert mijn zijn prachtige diepgroene ogen. Zijn rode rugzak met daarop twee nog nieuwe wandelstokken met mauve handgrepen completeren zijn uitstraling.

In een barretje langs de weg bel ik Annelies. ze zat al een beetje op. In belletje te wachten. Het gaat iets beter met haar, maar ze vindt het erg moeilijk om werkeloos in huis te zitten. Ik mis haar, en op een gegeven moment zitten we allebei aan de telefoon te snotteren. Toch is het goed dat ik gebeld heb. Nadien voel ik me ondanks het verdriet opgelucht.

Om 13 uur kom ik in izofra aan, en wandel direct naar een uitstekende gemeentelijke herberg. Kamers voor 2!!!! Personen, kosten 7 euro. Ik deel mijn kamer met een Ier. Binnende kortste keren zijn we in een diep gesprek gewikkeld.

Dan een broodje en de was, je komt aan Weinig andere zaken dan de dagelijkse beslommeringen gen als was en wandelen toe. Volgens een bord hier in de buurt ben ik nog 580 km van santiago af, dat gaat wel hard. Maar ik heb gemerkt dat de borden nogal eens een eigen afstandsrekening hanteren. Gaan we dus na.

Ik wordt door een mede wandelaar aangesproken "awel Peter scheert gij u niet? Hectische een echte natuurliefhebber, en dan deze vraag? Ik ga dan straks toch maatwerk eens in de spiegel kijken, gegeven zijn vraag zal ik er "bovennatuurlijk " uit zien. Dan maar eens kijken of ik die zwerver morgen markeer eens met eenscheermes te lijf zal gaan. In dat geval zal ik vooraf een foto nemen om mijn boeventronie voor het nageslacht vast te leggen.

Weer opnieuw kent Google izofra niet, helaas!

Nou lieden dat was het voor nu

Pe